Door mijn autisme loop ik in het dagelijks leven tegen problemen aan waar dat voor mensen zonder autisme niet zo is. Of veel minder het geval is. Vaak zeggen anderen, als je het benoemt: ‘Dat heb ik ook’. Maar lopen zij echt tegen dezelfde problemen aan? Ervaren zij bovendien dezelfde last? Het is lastig om […]
Zelf ontdekken van de dingen waar ik tegenaan loop door het autisme was, en is, een lange weg. Het is er altijd geweest en maakt onlosmakelijk deel van me uit. Autisme biedt een verklaring voor de dingen waar ik tegenaan loop. Ik probeer door het opschrijven van mijn ervaringen structuur aan te brengen voor mezelf […]
“Vanaf begin maart houdt het coronavirus de hele wereld stevig in zijn greep. Iedereen, de Koning en de Minister-President voorop, drukken ons op het hart om thuis te blijven als je niet weg hoeft om te gaan werken. Alleen buiten de deur te gaan voor een ommetje en om boodschappen te doen. Dit alles om het levensgevaarlijke virus onder controle te krijgen.”
Arnie, die zelf in een risicogroep valt, ziet dat veel mensen nonchalant met de regels omgaan. Ze doet een dringende oproep aan mensen: blijf thuis en neem geen enkel onnodig risico.
Niklas reflecteert op het coronavirus en het effect van de maatregelen op mensen. Zijn wens voor cliënten? Welzijn en zingeving!
Ik zou graag iets betekenen in deze moeilijke situatie en vind het lastig om dit leed te moeten zien. Helaas kan ik niet veel meer doen dan machteloos toekijken hoe anderen zich voor de volle 200% inzetten. Ik heb diep respect voor alle zorgverleners en ben jullie enorm dankbaar. Daarom heb ik speciaal iets geschreven, om te laten zien dat ik aan jullie denk.
De wereld draait wat langzamer nu. Mijn wereld draait door mijn hersenletsel al bijna tien jaar wat langzamer. Nu moeten velen, noodgedwongen wat gas terugnemen. Geen feestjes, bijeenkomsten, vergaderingen, uitstapjes en andere drukke festiviteiten meer. Net zoals ik het al jaren doe. Nu kan men zich een beetje verplaatsen in het leven van mensen met hersenletsel die last hebben van overprikkeling.
Bonnie Geus is ervaringswerker én werkt als projectmedewerker bij Zorgbelang Brabant | Zeeland. In de afgelopen twee weken heeft zij gezien wat corona met mensen doet. Ze laat ons meekijken. Door de bril van een ander…
Ondanks een tweede nieuwe longontsteking voelde ik mij niet heel ziek.
Echt fit natuurlijk ook niet maar ik kon nog aardig wat.
Tot afgelopen zaterdag: ik had meer hoofdpijn en moest veel overgeven, dus ik moest wel plat.
De huisarts had gezegd dat ik na drie of vier dagen met deze kuur echt wel verschil moest merken.
Helaas was daar op dag vier nog niets van te merken.
Als het minder ging moest ik bellen, maar ja het is weekend dus maar proberen uit te stellen.
Al voor de carnaval zat ik al 3 weken aan de antibiotica om mijn Lyme meer onder controle te krijgen. Dat was even zwaar maar gelukkig waren voor de carnaval mijn kuren klaar. Ik hou van Nederlandstalig dus carnaval is voor mij het feest van het jaar. Heel fit ging ik carnaval dus al niet […]
Je loopt de kamer binnen, die schemerachtig is, en ziet meerdere grote groene planten staan. Groot zowel qua hoogte als in de breedte: een groene oase jungle. Je legt jouw smartphone in een textielbuidel aan een pilaar. Je gaat op de zachte stoel zitten. Vanuit je lui ogende zitplaats kijk je naar het beeldscherm tegenover je. Daar toont zich een heel, heel langzaam veranderend lichtontwerp. Een landschap met lichtkleurvierkantjes, een blokkenlampjespatroon. Het oogt rustiek, want felle kleuren ontbreken.