Moeilijk hoor grenzen stellen. De ene dag lukt het wel en de andere dag weer niet. Zelfs het ene moment lukt het wel en het andere moment weer niet. Wanneer doe ik teveel, wanneer doe ik te weinig, wanneer doe ik het goed of ook weer niet.
Het gaat niet goed me mij. Had ik het niet in de gaten? Heb ik nu teveel hooi op mijn vork genomen?Waar is het weer fout gegaan?
Voor mij moeilijke vraagstukken. Ik sta midden in het leven. Werk, gezin, vrijwilligerswerk, hobby’s, sporten, vrienden, kennissen. Maar er zijn perioden dat ik mezelf heel eenzaam kan voelen. Juist dat zijn de momenten dat ik teveel hooi op mijn vork heb genomen.
Gelukkig begin ik het steeds vaker te herkennen waar het ontstaat. Steeds vaker herken ik de momenten in het begin dat ik teveel doe of zaken niet goed verwerk, waardoor het uiteindelijk te zwaar kan worden.
Ik heb tools gevonden. Praten over wat mij bezighoud en steeds beter signaleren waar het begint. Sporten is een belangrijke tool om te ontladen en mijn gedachten te ordenen. Het niet meer roken heeft mij veel meer rust gebracht.
Ik wil met mijn blogs bereiken dat er meer wisselwerking en discussie ontstaat op Broedplaatsz.
Wanneer deze blog herkenning in iemand oproept? Reageer dan op deze blog… Wat vindt jij? Hoe is het voor jouw om grenzen te stellen? Neem je ook wel eens teveel hooi op je vork? Wat zijn jouw tools om hier op een goede manier mee om te gaan?
Ik ben benieuwd of we hierin van elkaar kunnen leren.
Groet Dennis Mateijsen.
Goede vraag Dennis. Mijn grens is wanneer ik vermoeid raak en daardoor leuke activiteiten dreig af te moeten zeggen. Altijd een balans van wat moet en wat kan er nog bij? Soms lastig. Maar bij mij geldt 1 regel….positieve activiteiten omhullen met “een glazen stolp”: dwz. alleen in uiterste nood mag daar iemand aankomen maar anders altijd door laten gaan.
Wat leuk dat je vraagt om reacties over dit onderwerp!
Mooie reactie ook van Chantal, het beschermen van positieve activiteiten. Zijn dat dan doorgaans ook de dingen die je energie geven ipv dat ze energie kosten?
En Dennis, wat goed dat je je grenzen eerder signaleert. Beter voorkomen dan genezen, om het maar eens cliché te zeggen.
Ik voel zelf mijn grenzen niet goed, merk vaak pas achteraf dat ik eroverheen gegaan ben. Dan ben ik uitgeput en ook echt even uitgeschakeld.
Het is bij mij heel lang ‘trial and error’ geweest: proberen en merken waar het mis kan gaan, of wat juist prima gaat. Ik weet nu meestal wel bij welke bezigheden ik voorzichtig moet zijn, en heel langzaam ontstaat er ook een betere signalering, voel ik wel dat ik dicht bij een grens kom. Ik weet nu ook dat ik goed ben in korte sprintjes en daarna bij moet tanken. Activiteiten en afspraken niet te dicht op elkaar plannen. En accepteren dat ik soms ook leuke dingen af moet zeggen omdat de puf gewoon op is.